When Theo met Niko / Όταν ο Θοδωρής "συνάντησε" τον Νίκο

By Theo Albanis (playing Nikos Gounaras in 'The Winter')

I first 'met' Niko through the pages of the script last year, and the plight of his character really stayed with me since.  Quiet, dark and cool in his own way, Niko's not your stereotypical leading man. Somehow, he reminded me of someone I already knew... I was amazed by his story and his past. He is deeply stigmatized by the traumatic loss of his father, whom he never had the chance to really know. The story and the character of Niko felt somehow so intimate to me and I immediately understood his struggle to survive in London and make a career.  Niko's overtly romantic side, and flamboyant sense of dress give him an endearing flair and silliness, and I love his top hatted outlook. With many aspects of his story hitting close to home, the chance to play my doomed, poetical alter ego was without a doubt, the main attraction to such a great role… an opportunity that I definitely couldn't turn down.

Niko is very much an exaggerated and eccentric version of me, and always gives you the impression that there is something hidden behind everything he does or says. Though he is completely a loner, he's quite comfortable with it.  And this is something we share. 

Too embarrassed to accept the fact that his life is not as successful as he'd hoped, Niko keeps a brave face on for his mom back home and with his friends in the outside world.  He doesn't seem to fit in in the London he's taken as his home, nor entirely to the Greece he left behind. Alone in the big spooky house, he feels increasingly lost, disconcerted and sometimes even terrified. I’m genuinely jealous of his random funny moods and his insane dedication on his art and writing. It seems Niko is suffering from the idea that his father could have been mentally unstable because, in that case, he is losing his favorite legacy from his father: the vibrant, crazy, dark, secret stories his father invented.  Stories that will make him fight with his rational instincts, and face up to the dark winter ahead.

 

«Συνάντησα» τον Νίκο για πρώτη φορά στις σελίδες του σεναρίου πέρυσι και οι  περιπέτειες του χαρακτήρα του έγιναν κομμάτι μου απο τότε. Ήσυχος, σκοτεινός αλλά και  cool με τον τρόπο του, ο Νίκος δεν είναι ο στερεοτυπικός ηγέτης. Με καποιο τρόπο μου θύμισε κάποιον που ήδη ήξερα... Με εντυπωσίασε η ιστορία του και το παρελθόν του. Είναι βαθιά στιγματισμένος απο την τραυματική απώλεια του πατέρα του, τον οποίο δεν είχε πραγματικά την ευκαιρία να γνωρίσει. Η ιστορία κι ο χαρακτήρας του Νίκου μου φάνηκε τόσο οικεία κι αμέσως κατάλαβα τον αγώνα του για επιβίωση και καριέρα στο Λονδίνο. Η υπερβολικά ρομαντική πλευρά του Νίκου και η πομπώδης αίσθηση του προσωπικού του στυλ του δίνουν μια αξιαγάπητη νότα και αθωότητα και φυσικά λατρεύω την εμφάνιση του με το ημίψηλο. Με πολλές πλευρές της ιστορίας του να με φέρνουν κοντά στο σπίτι, η ευκαιρία να παίξω το ποιητικό, καταδικασμένο μου alter ego ήταν χωρίς αμφιβολία το κύριο χαρακτηριστικό που με τράβηξε σ’αυτόν τον σπουδαίο ρόλο, μια ευκαιρία που δεν μπορούσα με τίποτα να απορρίψω.

Ο Νίκος είναι μια πιο πληθωρική κι εκκεντρική εκδοχή του εαυτού μου και πάντα δίνει την εντύπωση οτι υπάρχει κάτι κρυμμένο πίσω απο κάθετι που κάνει ή λέει. Αν και είναι μοναχικός τύπος, είναι απολύτος άνετος με αυτό, κι αυτό είναι κάτι που μοιραζόμαστε.

Πολύ ντροπαλός για να παραδεχτεί το γεγονός οτι η ζωή του δεν είναι τόσο πετυχημένη όσο ήλπιζε, ο Νίκος θέλει να φαίνεται γενναίος στην μητέρα του στην Ελλάδα και στους φίλους του, στον έξω κόσμο. Δεν φαίνεται να ταιριάζει στο Λονδίνο το οποίο έχει επιλέξει για σπίτι του αλλά ούτε και στην Ελλάδα που άφησε πίσω του. Μόνος του στο τρομακτικό σπίτι, αισθάνεται όλο και πιο χαμένος, όλο και λιγότερο χαρούμενος και μερικές φορές μέχρι και τρομαγμένος. Φαίνεται πως ο Νίκος υποφέρει απο την ιδέα πως ο πατέρας του θα μπορούσε να είναι πνευματικά ασταθής επειδή σ’αυτή την περίπτωση θα έχανε την αγαπημένη του κληρονομιά απο τον πατέρα του: τις ζωντανές, σκοτεινές, μυστικές ιστορίες που ο πατέρας του επινοούσε. Ιστορίες που θα τον κάνουν να παλέψει με τα λογικά του ένστικτα και να αντιμετωπίσει τον σκοτεινό χειμώνα μπροστά του.